Το όνομα του δωματίου προκάλεσε εξ αρχής την περιέργεια του Mr. Hollics, ο οποίος έχει περάσει τη ζωή του αποδεικνύοντας ότι δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα. Εξοπλίστηκε με τα απαραίτητα σύνεργα, πήρε μαζί τον μεγεθυντικό φακό που το είχε χαρίσει ο Sherlock Holmes όταν είχε πάει Erasmus στο Λονδίνο και έσπευσε να λύσει για μια ακόμη φορά το μυστήριο. Το σκηνικό/η διακόσμηση του δωματίου έκανε ένα χαμόγελο ικανοποίησης να απλωθεί κάτω από το παχύ μουστάκι του, καθώς ήταν το πρώτο δωμάτιο που κατάφερε να προσομοιώσει εξωτερικό χώρο, και μάλιστα με εξαιρετικά μεγάλη επιτυχία! Αν και κάποιοι γρίφοι του δωματίου έκρυβαν μία δόση πρωτοτυπίας, ο αριθμός των γρίφων που απλά απαιτούσαν ψάξιμο ήταν αρκετά μεγάλος για τα γούστα του απαιτητικού ντετέκτιβ, με αποτέλεσμα να μειωθεί το ενδιαφέρον του για το παιχνίδι σε ορισμένες περιπτώσεις, καπνίζοντας ανυπόμονα την πίπα του όσο η Αρσινόη αναλάμβανε τη χαμαλοδουλειά. Ευτυχώς δεν κινούνταν όλοι οι γρίφοι στο ίδιο επίπεδο, οπότε το ενδιαφέρον του αναπτερωνόταν ξανά. Ο Mr. Hollics βγήκε από το δωμάτιο ακούγοντας την Αρσινόη να παραπονιέται πως αν συνεχίσει να την αφήνει μόνη στα βαρετά σημεία των δωματίων θα σταματήσει να τον συνοδεύει και θα πηγαίνει με τους υπόλοιπους μυρμηγκοφάγους φίλους της.
Προτεινόμενος αριθμός ατόμων: 4 - 5
Δυσκολία: ★★★★☆☆
Διακόσμηση: ★★★★★★
Φθορά (1= χάλια, 6= τέλεια): ★★★★★★
Gamemaster: ★★★☆☆☆
Οβεροολ: ★★★★☆☆
